- Jak to jest być wiedźminem, dobrze?
- Moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze albo że nie dobrze. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że ludzi. Ekhm... Ludzi, którzy dawali mi zlecenia, kiedy byłem na szlaku, kiedy byłem sam. I co ciekawe, to właśnie przypadkowe zadania wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy szuka się pieniędzy, nawet małych ilości, bywa, że nie znajduje się grosiwa, które by tak rzec, które pomaga nam przetrwać. Ja miałem szczęście, by tak rzec, ponieważ je znalazłem. I przeklinam życie. Przeklinam je, życie to krew, życie to pot, życie to łzy. Wielu ludzi pyta mnie o to samo, ale jak ty to robisz?, skąd czerpiesz tę energię? A ja odpowiadam, że to proste, to chęć przeżycia, to właśnie ona sprawia, że dzisiaj na przykład tropię gryfa, a jutro... kto wie, dlaczego by nie, oddać się kolejnemu zleceniu i będę ot, choćby polować na... znaczy... utopce